Uitvaartondernemer organiseert beurs

geplaatst in: Geen categorie | 0
Foto: Bert Beelen

De Gelderlander, 26 september 2018

Een camperbus als rouwauto of een uitvaart onder water. Voor Irene van Dongen uit Nijmegen is een laatste wens niet snel onhaalbaar.

Op speciaal verzoek voer de vader van Irene van Dongen op een dag met zijn schip Najade een stukje van Nijmegen naar Duitsland, ging voor anker tussen twee kribben, liet de vlag zakken en daar, op de Waal en in het bijzijn van familie en vrienden, werd de as van een overleden dierbare verstrooid.

Zó mooi kan het dus zijn, dacht de destijds 15-jarige Irene die toekeek en op wie deze plechtigheid – inclusief de rouwtafel die doorboog onder het gewicht van Indonesische gerechten – een verpletterende indruk maakte. De Nijmeegse Van Dongen is inmiddels 41 jaar oud en heeft sinds twee jaar een uitvaartonderneming: Najade, vernoemd naar het schip waarop ze is opgegroeid.

Al driekwart jaar is Van Dongen druk met de organisatie van VoortLevend, een publieksbeurs over afscheid en uitvaart die komende zondag gehouden wordt in ’t Sfeerhuys bij de Looimolen in Nijmegen. Het is belangrijk dat we ons laten inspireren, vindt Van Dongen, die ‘de duikvaart’ bedacht: een uitvaart onder water. “Een duiker begraaft in de waterbodem een urn die na vijftig uur oplost. Een verstrooiing op rivier, zee of plas is prachtig, maar wat, dacht ik, als je toch ook iets wilt begraven? Daar ben ik over gaan nadenken.”

In de praktijk merkt Van Dongen dat we te veel denken dat onze keuzes min of meer vastliggen. “Dus kies je voor cremeren, dan drink je na afloop ook koffie in dat crematorium. Maar dat hoeft niet. Cremeren of begraven, dat ligt vast. Al het andere is mogelijk, mits wettelijk toegestaan natuurlijk.”

Een crematie met je -eerder- overleden huisdier, dat mag bijvoorbeeld niet. “Een vermenging van as vinden we niet ethisch. Maar je kunt nog steeds allerlei waardige manieren bedenken om iets moois te doen met deze wens. De urnen bij elkaar zetten en een afscheidsdienst houden waarin je benadrukt hoezeer deze persoon één was met zijn dier.”

Van Dongen wil maar zeggen; een rouwauto kiezen uit de catalogus is uitstekend, maar de Volkswagen-camper waar je zo gek op was, je bedrijfswagen of eigen auto, die mogen ook. “Dat kan persoonlijk én statig zijn, want dat is wat nabestaanden zich soms afvragen, of het wel zo gepast is. Het gaat erom hoe je herinnerd wilt worden en dat antwoord vertalen naar een uitvaart, vind ik geweldig om te doen.”

De uitvaartondernemer werkte vijftien jaar in de logistiek en ontwikkelde onder meer containerterminals in Noord-West Europa. “Een leuke baan, maar op een dag dacht ik: als ik iets met mijn droom wil doen, dan moet het nu.” Na een deeltijdopleiding in Zwolle begon ze Najade, wat ‘waternimf’ betekent. Ze heeft geen eigen uitvaartcentrum ingericht. Expres niet, alles valt te huren en te lenen. “Ik ben uitvaartondernemer. Als je een uitvaartcentrum hebt, kijken nabestaanden daar toch naar en dring je iets van jouw beeld op aan een ander. Mijn kracht is juist dat ik alles openlaat.”

Informatie over de beurs en het programma: voortlevend.nl

Het artikel is geschreven door Suzanne de Winter. Het originele artikel bekijk je hier.

Facebooktwitterlinkedininstagramflickrfoursquaremail