Afgelopen week wandelde ik -zoals zovelen- door mijn buurt. Even die spreekwoordelijke frisse neus halen. Ik stopte bij een buurtbiebje en keek ik in de kast. Ik vond een schattig klein werkje uit 1958 van Annie M.G. Schmidt en Fiep Westendorp, met de fameuze titel: ‘Huishoudpoëzie’. In deze dichtbundel van meer dan 60 jaar geleden lees ik gedichten die de dag van vandaag kunnen weerspiegelen. En het beleefde taalgebruik maakt het zo charmant. Geïnspireerd op het gedicht Pardon! maakte ik deze versie.
